ഇന്നു പോകേണ്ട ദൂരം ഇന്ന്‌...
മനുഷ്യന്റെ ബുദ്ധിയും ശക്തിയും കണ്ടപ്പോൾ കുരങ്ങന്മാർക്കു വലിയ അത്ഭുതം. എത്രയോ വിദഗ്ധമായിട്ടാണു മനുഷ്യൻ സർവ ജീവജാലങ്ങളെയും അടക്കിഭരിക്കുന്നത്‌! ആരുണ്ട്‌ മനുഷ്യനോടെതിർത്തു നിൽക്കാൻ? പക്ഷേ, മനുഷ്യന്‌ എങ്ങനെയാണ്‌ ഈ ശക്തി കിട്ടിയത്‌- കുരങ്ങന്മാർ ഒരു ദിവസം പരസ്പരം ചോദിച്ചു.
അപ്പോൾ കുരങ്ങന്മാരിലൊരുവൻ പറഞ്ഞു: തപസും ഉപവാസവും അനുഷ്ഠിച്ചാണു മനുഷ്യൻ അവന്റെ കഴിവുകളെല്ലാം സമ്പാദിച്ചിരിക്കുന്നത്‌.
വേറൊരു കുരങ്ങൻ പറഞ്ഞു: "അങ്ങനെയെങ്കിൽ തപസും ഉപവാസവും അനുഷ്ഠിച്ച്‌ നമുക്കും ബുദ്ധി യും ശക്തിയും നേടാം." കുരങ്ങന്റെ ഈ ഉപദേശം മറ്റുള്ളവർക്കു സ്വീകാര്യമായിരുന്നു. അങ്ങനെയാണ്‌ ഒരു വനത്തിലെ കുരങ്ങന്മാരുടെ സമൂഹം മുഴുവനുംഒരു പൂർണദിവസത്തേക്ക്‌ ഉപവാസമനുഷ്ഠിക്കുവാൻ തീരുമാനിച്ചത്‌.
ഉപവാസമാരംഭിച്ച ഉടനേ കുരങ്ങന്മാരുടെ നേതാവു മറ്റുള്ളവരോടു പറഞ്ഞു: "ഉപവാസം വിജയിക്കണമെങ്കിൽ നമ്മളാരും പഴങ്ങളിലേക്കു നോക്കരുത്‌. പഴം കണ്ടാൽ അതു തിന്നാൻ തോന്നും. തന്മൂലം, എല്ലാവരും താഴേക്കു നോക്കിയിരിക്കുന്നതാണു നല്ലത്‌.
നേതാവു പറഞ്ഞതിൽ കാര്യമുണെ്ടന്നു മറ്റുള്ളവർക്കു തോന്നി. എല്ലാവരും താഴേക്കു നോക്കിയിരുന്നു.
കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കുരങ്ങന്മാരിലൊരാൾ ചോദിച്ചു: "എത്ര നേരമാണു നമ്മൾ താഴേക്കു നോക്കിയിരിക്കുന്നത്‌? ്ര പകൃതിയിലേക്കു നോക്കി അതിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുന്നതിൽ എന്താണു തെറ്റ്‌? നാം പഴങ്ങളിൽ നോക്കാതിരുന്നാൽ മാത്രം പോരേ?"
ഈ ചോദ്യത്തിന്റെ യുക്തി മറ്റു കുരങ്ങന്മാർക്ക്‌ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. അവർ പഴങ്ങളിൽ നോക്കാതെ പ്രകൃതിയിലേക്കു നോക്കി അതിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുവാൻ തുടങ്ങി.
"പഴങ്ങളിൽ നോക്കിയാൽ എന്താണു പിശക്‌?" ഒരു കുരങ്ങൻ മറ്റുള്ളവരോടു ചോദിച്ചു. "നമ്മൾ പഴം തിന്നാതിരുന്നാൽ പോരേ?"
ഇതും യുക്തിയുള്ള ചോദ്യമായി എല്ലാവർക്കും തോന്നി. അവർ ഓരോരോ പഴങ്ങളിൽ കണ്ണുവച്ചു.
കുറെ സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു കുരങ്ങൻ പറഞ്ഞു: " ഉപവാസം തീരുമ്പോൾ നാം ഏതായാലും പഴങ്ങൾ പറിക്കണം. ഇപ്പോൾ നമുക്കു ക്ഷീണമില്ലാത്ത നേരത്തു തന്നെ പഴങ്ങൾ പറിച്ചു വയ്ക്കാം. അതുകൊണ്ട്‌ ഉപവാസത്തിനു മുടക്കമൊന്നും വരില്ല."
എത്ര നല്ല ആശയം! മറ്റു കുരങ്ങന്മാർ കൈയടിച്ചു. അവർ എല്ലാവരും എത്രയും വേഗം പഴങ്ങൾ പറിച്ചെടുത്തു. പഴങ്ങൾ കൈയിൽ പിടിച്ച്‌ അവയുടെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുമ്പോൾ അവരിലൊരുവൻ പറഞ്ഞു: "പഴങ്ങൾ തൊലി പൊളിച്ചു കൈയിൽ പിടിച്ചാൽ ഉപവാസം കഴിയുന്ന അതേ നിമിഷം നമുക്കു കഴിക്കാമല്ലോ." തകർപ്പൻ ആശയം! മറ്റുള്ളവർ ഏകസ്വരത്തിൽ പിന്താങ്ങി.
അടുത്ത നിമിഷം അവരെല്ലാവരും പഴങ്ങളുടെ തൊലിപൊളിച്ചു. അപ്പോൾ ചെറുപ്പക്കാരനായ ഒരു കുരങ്ങൻ പറഞ്ഞു: "നമ്മൾ എന്തിനു പഴം കൈയിൽ പിടിക്കണം. നമുക്കതു വായിൽ വച്ചുകൂടേ? ഉപവാസം തീരുമ്പോൾ അതിവേഗം നമുക്കു കഴിക്കാമല്ലോ."
ഈ നിർദേശവും കുരങ്ങന്മാർക്കെല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. അവരെല്ലാവരും പഴങ്ങൾ വായിൽ വച്ചു. "പഴങ്ങൾ ആരും കഴിക്കരുത്‌, " കുരങ്ങന്മാരുടെ തലവൻ പറഞ്ഞു. "ഉപവാസം കഴിയുന്നതുവരെ നാം കാത്തിരിക്കണം."
ഉപവാസം കഴിയണമെങ്കിൽ വീണ്ടും വളരെ മണിക്കൂറുകൾ കാത്തിരിക്കണമെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയാമായിരുന്നു. അതെക്കുറിച്ചോർത്തപ്പോൾ അവരിലാകെ അസ്വസ്ഥത പടർന്നു.
" നമ്മൾ എന്തിനു വെറുതെ ഇപ്പോൾ കഷ്ടപ്പെടണം?" നേതാവു പറഞ്ഞു. " വായിൽ വച്ചിരിക്കുന്ന പഴം ഇപ്പോൾ നമുക്കു കഴിക്കാം. ഉപവാസം നമുക്കു നാളത്തേക്കു മാറ്റിയാലും കുഴപ്പമില്ലല്ലോ."
ഈ വാക്കുകൾ കേൾക്കേണ്ടതാമസം അവരെല്ലാവരും പഴങ്ങൾ അകത്താക്കി ഉപവാസം അവസാനിപ്പിച്ചുവെന്നു വടക്കേന്ത്യയിൽ നിന്നുള്ള ഈ നാടോടിക്കഥ പറയുന്നു.
മനുഷ്യന്റെ കഴിവുകൾ അവർ കഷ്ടപ്പെട്ടു സമ്പാദിച്ചതാണെന്നു കുരങ്ങന്മാർക്കറിയാമായിരന്നു. എന്നാൽ, മനുഷ്യനെപ്പോലെ ത്യാഗം സഹിക്കേണ്ട അവസരം വന്നപ്പോൾ അതിനവർ തയാറായില്ലായിരുന്നു. അതാണവരുടെ വളർച്ചയ്ക്കു വിഘാതമായി നിന്നത്‌.
ഈ കഥ യഥാർഥത്തിൽ കുരങ്ങന്മാരുടെ കഥയല്ല. ഇതു നമ്മുടെ തന്നെ കഥയാണ്‌. മറ്റുള്ളവർ ഏറെ അധ്വാനിച്ചും ത്യാഗംസഹിച്ചുമാണു ജീവിതത്തിൽ നേട്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതെന്നു നമുക്കറിയാം. എന്നാൽ അവരെപ്പോലെ കഷ്ടപ്പെടാനും ത്യാഗം സഹിക്കാനും നമ്മിലെത്രപേർ തയാറാവും? കുരങ്ങന്മാർ ഉപവാസം പിന്നീടൊരവസരത്തിലേക്കു മാറ്റിവച്ചതുപോലെ, അധ്വാനവും ത്യാഗവുമൊക്കെ പിന്നീടാകാമെന്ന നിലപാടല്ലേ നാം പലപ്പോഴും സ്വീകരിക്കുക? അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിന്‌ എന്തെല്ലാം ന്യായീകരണങ്ങളാണ്‌ നാം കണെ്ടത്താറുള്ളത്‌!
നാം ഇന്നു ചെയ്യേണ്ടത്‌ ഇന്നു ചെയ്താലേ നമുക്കതിന്റെ ഫലം കിട്ടൂ. ഇന്നു ചെയ്യേണ്ട കാര്യം ബുദ്ധിമുട്ടായതുകൊണ്ട്‌ അതു നീട്ടിവച്ചാൽ നമ്മുടെ വളർച്ച മുരടിക്കുമെന്നതിൽ സംശയം വേണ്ട.
വളർച്ചയ്ക്കും വിജയത്തിനുംവേണ്ടി ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങൾ അപ്പപ്പോൾ ചെയ്യാൻ നമുക്കു ശ്രമിക്കാം. അതു നീട്ടിവച്ച്‌ വളർച്ചയ്ക്കു വിഘാതം സൃഷ്ടിക്കാതിരിക്കാൻ നമുക്കെപ്പോഴും ശ്രദ്ധിക്കാം.
ഇന്നു ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങൾ ഇന്നുതന്നെ ചെയ്താൽ അതിന്റെഫലം നാം കാണും. എന്നാൽ, നാളത്തേക്ക്‌ അവ മാറ്റിവച്ചാലോ? അപ്പോൾ നമ്മുടെ വളർച്ചയും വിജയവും നാളെകളിലേക്കു നീണ്ടുനീണ്ടുപോകുമെന്നതു തീർച്ചയാണ്‌.
കടപ്പാട്‌...ദീപിക ദിനപത്രം.
No comments:
Post a Comment
അക്ഷരങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്കും സ്വാഗതം
ദയവായ് നിങളൂടെ അഭിപ്പ്രായം എഴുതി അറിയിക്കുക.